Rusten?

 

Leren rust nemen... dat is zo een moeilijke les om te leren. Vooral omdat er dan een schuldgevoel de hoek om komt kijken. Een schuldgevoel dat ik lui ben... een heel oud zeer, waar ik niet vanaf geraak. Gaan slapen, de dag afsluiten is zoiets moeilijk. Ik weet wel, het is zeer belangrijk om op tijd te gaan slapen, maar vaak lukt dat niet. Nog even dit, nog even dat, vergaderingen tijdens de avonduren terwijl mijn dag al vaak om 4.00 begint. Ja, dat zijn lange dagen, maar anders krijg ik niet alles gecombineerd. En nee, dat legt mij niemand op. Maar ik wil graag mijn eigen zaak verder uitbouwen, er zijn voor onze kindjes, mijn huishouden doen... nu de kindjes naar school zijn, kan ik ook terug meer overdag doen. Dat wel, al is het vaak, knip en weeral tijd om ze van school te halen. En nee dit is zeker geen klaagzang, verrevan. Maar wel een stilstaan waarom rust nemen zo moeilijk is. Soms is het wel goed om een project even te laten liggen, het even tijd en ruimte te geven. Dat zorgt bij mij vaak voor meer creativiteit. Al is het echt loslaten nooit echt aan de orde, het sluimert altijd ergens in mijn hoofd. 

Maar nu ga ik rust nemen, avond houden. Morgen weer een verse dag.

Liefs,

Sofie