Luister je? 23 augustus 2022

Wat kan ik schrijven, want eigenlijk leid ik verrevan een spannend uitdagend leven. Integendeel... Ik ben mama, ja, en dat brengt soms veel uitdaging met zich mee. Een multidisciplinaire bezigheid van kok, politieagent, verpleegster, scheidsrechter, mega-ervaren-ik-ben-iets-kwijt-en-mama-weet-het-heus-wel-liggen, verhaaltjes-verteller, luisteraar, poetsvrouw, knutselaar, was-en-strijkvrouw, administratieve en boekhoudkundige duizendpoot en dan vergeet ikner waarschijnlijk nog. Is dat erg? Soms. Is dat moeilijk? Soms. Ben ik daar gelukkig mee? Soms. Ben ik daar ongelukkig mee? Soms. Dus ja, als je verwacht hier de avonturen te lezen van Sofie in de grote influence wereld, dan ben je er aan voor de moeite. Wel schrijf ik graag en deel ik graag mijn kleine, misschien onbeduidende gelukjes.

Wat die dan zijn? Wel, heel hard knuffelen met onze kindjes vandaag in de bank. Kaasbroodjes bakken. Fijn wol gesponnen terwijl Dieter aan het hout klieven was, geluisterd naar de verhalen van Corneel die hij meemaakte toen hij met zijn vokke een fietstoertje maakte. En dat is ook voor een lieve vriendin tijd vrij maken om te luisteren, want soms kan je niet meer doen dan dat. Luisteren. Ook al had ik daarstraks zo een rot gevoel dat ik niet meer kon doen. En beseffen dat we allemaal zo onze rotte dagen, periodes hebben. En dat die ook weer, ook al is het een enorm tenenkrommend cliché, voorbij gaan. Nee daar heeft de vriendin in kwestie niets aan. Totaal niets. Een luisterend oor, begrip, een knuffel. Geen dingen die verandering brengen, wel de boodschap dat ze niet alleen is. En dat is misschien wel het belangrijkste van allemaal.

Liefs,

Sofie