Ook deze ochtend (of zeg ik beter deze nacht, want het was donker met de sterren aan de hemel) ging de wekker vroeg. Na een wel zeer korte nacht (de zoveelste op een rij. Slapen is niet mijn sterkste kant) was ik eerlijk gezegd misselijk van vermoeidheid. Toch maar doorgebeten en in de loop van de ochtend is dat wel weggegaan, maar ik heb me niet topfit gevoeld vandaag. En het was een volle dag met bezoekjes, de schoorsteenveger die langskwam (het is nog wel warm, maar toch gaan we stilletjesaan naar de herfst), palmkool om te verwerken en in te vriezen, wasmachines op te draaien, Mare inschrijven voor beeld en dans bij Muzarto en een bezoekje aan de klassen. Het eerste voor Mare en het vierde voor Corneel... wat gaat het toch snel. Overmorgen is het opeens weer school... en nee, ik ben er nog niet aan toe, weer dat gejaag 's morgens, huiswerk maken, overal op tijd zijn voor de hobby's. Tja, na een weekje zal de routine er weer wel inzitten en kan ik weer aan de slag met mijn spinnenwielen. Die staan nu stil, even de laatste dagen genieten met ons gezin. Het spinnen loopt niet weg.
Wat vind je trouwens van het patroon van mijn Fair ilse trui? Begint aardig vorm te krijgen, hè. Ik ben er helemaal weg van en het breit zo fijn.
Liefs,
Sofie
Reacties
Een reactie posten